Маҳз он чизе ки ман кардам, вақте ки ӯ розӣ шуд, ки бо ман бо пули нақд алоқаи ҷинсӣ кунад, ҳамон ҷо дар он ҳуҷраи меҳмонхона ва писарбача шавковар буд, ки гулӯи танги вай ва пискаи ҷавони тангро ба шавқ оварад.
